Geen gewone vrijdag

als je onschuldig bent
maar niemand wil je geloven
als je te kijk wordt gezet
ze je van je waardigheid beroven
als je je wanhopig voelt
en het uitroept naar daarboven:

laat me niet alleen
wat zou ik zonder je moeten
laat me niet alleen
wat zou ik zonder jou
moeten doen

als ze de spot met je drijven
terwijl jij daar met angst en beven
als ze je de dood in willen jagen
in plaats van vechten voor je leven
als ze je niet zullen vragen
of je hen ooit kan vergeven

laat hen niet alleen
wat zouden ze zonder jou kunnen
laat hen niet alleen
want ze weten niet
wat ze doen

als het bijna over is
je tranen en je bloed daar stromen
als je het allemaal volbracht
je niet op adem meer kunt komen
als je de geest gegeven hebt
en de dood jou heeft genomen
ik laat je niet alleen
wat zou j zonder mij moeten
ik laat je niet alleen
je hoeft het nooit zonder mij
te doen


(opname beeld en muziek volgt)

Haulerwijk

Opdracht: Schrijf een beeldend lied over je geboortedorp

Haulerwijk

De eerste achttien mooie jaren van mijn leven
woonde ik in Haulerwijk, u kent het allemaal?
ik woonde aan de vaart, zo noemden wij het water
maar buiten Friesland zeggen ze kanaal

kHerinner me de strenge winters op het ijs
wij op onze houtjes en zelfs mien heit deed mee
de koek en zopie tent precies voor onze deur
de snert was niet te vreten maar het ging om het idee

3 scholen in het dorp, vlak bij elkaar
Een goede, een half goede en een slechte
ik zat natuurlijk op de goede variant
gereformeerd; dat was toch wel het echte

Er was slechts één groot kruispunt in het dorp
die werd eens vervangen voor een rotonde
dat was voor mij toen nogal onbekend
dus met examen fietste ik de omgekeerde ronde..

De buurtsuper waar ik jaren werkte;
die eigenaar wist echt alles van z’n klant.
Ik weet zelfs het verhaal van een man die hem vroeg:
“zeg helpt u me even; wat gebruikt mijn vrouw voor maandverband?”

De kroegen en de café’s daar mocht ik niet naar binnen,
al smeekte ik m’n ouders en vroeg ik het heel lief.
Een drankje mocht dan nog wel eens in de sportkantine
u begrijpt, ik werd ineens vreselijk sportief.

Op zondagochtend hoorde je de klokken
het halve dorp trok op; elk naar zijn eigen kerk
zoveel mensen, zoveel wensen, ieder zn eigen gebouw
maar zoveel goden, dat leek me wel wat sterk.

Op de begraafplaats van het dorp, daar lig ik zelf ook een beetje.
op mn 19^e begroeven we daar mijn vriendin.
M’n mooie onbezorgde jeugd is toen met haar daar gestorven;
ik vertrok, en Haulerwijk werd een herinnering.

Inmiddels bijna vijftien jaren verstreken
Het dorpje is nog steeds slechts een stipje op de kaart,
maar toch oprecht en niet zonder emotie zeg ik:
Haulerwijk, je was de moeite waard.

Wonder boven wonder

Opdracht: Stel jezelf voor in 3 minuten.

Wie ik ben in 3 minuten
zet mij dan maar op een kruk
‘k schud een liedje uit ’n mouw
heb wat dat betreft geluk
Mijn zangtalent is niet ontwikkeld
maar ik red me er wel mee
kHeb heel wat noten op m’n zang
dat was een Goddelijk idee.

‘k ben een wonder boven wonder
omdat ik bijna alles kan
doe niet vaak voor and’ren onder
breng van alles aan de man
nou ja je moet me dan niet vragen
hier een dansje te gaan doen
en mijn loopje in de kring
verdient ook niet echt eewge roem

Vraag mij niet naar iets poetisch
‘k schilder ook niet op een doek
een game kan ik niet ontwikk’len
en mijn Vlaams klinkt als gevloek
Senioren aan de tablet
is aan mij echt niet besteed
zorgen voor een hond of kat
bij mij je reinste dierenleed

wonen in een antikraak
zoiets doe ik mij niet aan
zou ik werken in de zorg
dan zien ze me vast liever gaan
sporten is heel ingewikkeld
want dat moet dan met je lijf
nerd zijn lijkt me heel erg eng
ik ben ook niet zo’n soft     warewijf

maar welbeschouwd en goed bekeken
ben ik ook wat ik niet kan
is er veel om te bewond’ren
daar geniet ik dan ook van
kben een wonder boven wonder
God heeft mij heel goed bedacht
en het steeds meer worden wie ik ben
is waar het leven lacht.

Geloofsbelijdenis

Afscheid met een flashmob

Vandaag namen we afscheid van onze geliefde predikant die een andere baan heeft aangenomen. Toen ik hoorde dat hij ons zou verlaten realiseerde ik me dat dit een geweldige gelegenheid zou zijn om eens een flashmob in elkaar te flansen.

Muziek zoeken en schrijven, zangers en zangeressen uit de gemeente porren, wat kinderstemmetjes erbij, de kerkenraad meedelen dat ze ook mee doen etc. etc. Na 4 x oefenen was het vandaag zover. Zie hier het resultaat, inclusief een emotionele dominee. Dat is afscheidswaardig.

Een gebedje voor het slapen gaan

 

Op kamp met de jongeren uit de kerk. Ik mocht de avondsluiting doen, na de bonte avond die volgde op een dag kanovaren. Een gebedje voor het slapen gaan.

 

 

Slotavond Synode GKV 2014

Nadat ik de Generale Synode van de GKV een half jaar lang had ondersteund door - met liefde en plezier - alle lunches voor hen te verzorgen, vond ik het - bij het synodeslot - een goed moment om op mijn eigen manier afscheid te nemen en verschil te maken. Als vrouw. Want een groot vraagstuk op deze synode was in dat half jaar geweest wat de positie van de vrouw zou moeten zijn in onze kerken. Zestig mannen die de positie bepalen van alle gkv-vrouwen. Daar vind ik wel wat van.

 

Tekst:

Op de melodie van 'Onder hele hoge bomen'
Onder rode omstreden vlaggen
in het schone Ederland
staat een heel mooi aardig kerkje
zomaar prachtig aan de rand

'k Zou er graag eens willen preken
maar ik ben toch maar een vrouw
't Is bedoeld voor hoge heren
met hun jas en bloesjes blauw

Dus ik zoek m'n eigen weg
en preek nu vrijuit in dit lied
want op de piano dan mag het wel
dat lukt mij best, de meesten niet

Als het avond is geworden
is het heel verschrikklijk naar
want dan vergaad'ren deze heren
nog uuuuuren verder met elkaar.

Ieder op zn eigen stoeltje
met rapporten in zn hand
amendamandamendamendamenten om het leven
commentaren uit 't hele land

Spreken over mooie liedjes
deze wel en die maar niet
en bang voor Willeke Alberti
of voor de glimlach uit haar lied 

kHerinner mij van toen ik 12 was
k ging begeleiden in de kerk
dat moest dan wel perse op orgel
dat was tenslotte het ware werk

Maar na een tijdje dacht dit meidje
'Heer, ik ben nog maar zo klein
zou de piano niet beter passen
kan dat Uw wil misschien ook zijn?'

Geloof u mij maar, beste mannen,
menigeen zong toen niet mee
want het was last'rend en oneerbiedig
en dat was dat...  maar ik ging er niet in mee...

Want zoals God de mensen maakte
zo heel uniek en heel speciaal
daar moeten wij elkaar juist steunen
onszelf te worden in Zijn verhaal

En wanneer wij elkaar beperken
om te worden, wie we zijn
dan doen we juist in onze kerken
elkaar tekort en heel veel pijn.

Maar goed ik blijf wel aan het aanrecht
dat is voor mij een schone kunst
en dan een afwas die doe ik graag hoor
ook na een uitgebreide lunch

k Stel me voor dat over jaren
deze heren hier weer zijn
nog ouder, wijzer en heel wat grijzer
kijk op het scherm, hoe dat zal zijn 

Zij maken dan een mooie lunch
en doen de afwas erachteraan
terwijl de dames en -- vooruit - ook heren
in de zaal vergaad'ren gaan

Ieder op ons eigen stoeltje
met chocolaatjes in de hand
en zo wordt het heel dynamisch
in gereformeerd nederland
u leest het dan wel weer in de krant

Lieve mannen ik heb genoten
van deze maanden zo in de kerk
t was me oprecht een waar genoegen
te ondersteunen bij uw werk

Ik wil u allen erg bedanken
voor 't vele werk door u gedaan
moge de Here u zelf omarmen
en helpen samen Zijn weg te gaan.

Een geweldig avontuur

Een nichtje ging trouwen. Haar moeder - mijn schoonzus - wilde als verrassing voor haar dochter organiseren dat er in de kerkdienst het "Amazing Grace" en het "You raise me up" zouden klinken. Daarvoor trommelde ze 4 van haar vrienden/kennissen op waarvan ze terecht dacht dat die dit wel zouden kunnen. Verder werd er een doedelzakblazer ingehuurd en aan mij vroeg ze om dit groepje en dit project te 'leiden'. Zo schreef ik bijv. de arrangementen op maat zodat ieder een partij kreeg naar gelang zijn eigen stembereik/geluid. Om dit te kunnen doen hebben we de eerste avond dat we bij elkaar waren maar gewoon gezellig wat gezongen. Zo kwamen we er samen achter wat we in huis hadden. Het was een geweldig avontuur. Helaas is er van de fenomenale uitvoering in de trouwdienst geen film beschikbaar. Wel van één van de oefenavondjes; zie hieronder. De doedelzak is hierin nog niet afgestemd op de piano; uiteraard hebben we dit in de kerkdienst zelf wel voor elkaar gekregen.

 

 

Amazing Grace

 

 
You raise me up